Week 4, 20/28-11

@ Zondag- Het is rustig op de weg naar Sevilla. De TomTom brengt ons regelrecht naar P1 waar we de auto parkeren op het tweede dek van de parkeergarage. Het vliegtuig waar onze gasten in zitten is reeds geland. Nog geen half uur later zitten we in de auto en rijden we terug richting Vejer.

Het is nog licht als we bij casa Sylvia de poort openen. Een rondleiding door de tuin volgt op een rondje door het huis.

@ Maandag- We ontbijten met vers geperste sinaasappelsap en een broodje, op het witte tuinmuurtje in de zon. Een heerlijk begin van de dag. 
 

We gaan ‘en route’. Als eerste stoppen we bij Playa El Palmar, we bekijken de surfers, rapen schelpen en stenen op en genieten van de zon. We rijden door naar Zahora, eten hier een broodje en terwijl de twee oudste dochters, Astrid en Sylvia een wandeling maken genieten Cor en ik van het ritme van de golven. 
De zon trekt zich terug, de wolken worden dikker en donkerder. We rijden naar Vejer de la Frontera ons stadje op de heuvel.

Een stadswandeling met  een fotomomentje  op de trap van de zusjes net als vorige keer in Calpe. Het pleintje, de witte straatjes met hun mooie doorkijkjes, het historische erfgoed en het beeld van de mysterieuze Vejeraanse vrouw met de deken. 
 

We stoppen onderweg naar huis nog even bij de runderen die hier in hun natuurlijk habitat, weilanden met stoppels, gefokt worden. Retina Tamarona, het ras met de bijzondere glanzende rode kleur en de grote scherpe hoorns geven een prachtig plaatje. 

@ Dinsdag - na gebakken eieren, brood met jam of kaas, een groot glas vers geperste sinaasappelsap vertrekken we naar Cadiz.

Achter het politiebureau vinden we een parkeerplek maar het kost wel wat moeite om de parkeerkaart uit de automaat te bemachtigen. We krijgen hulp van een vriendelijk Spanjaard die ons zelfs een euro wil geven om in het apparaat te gooien. 
 

We lopen samen over de hoge wal langs de oceaan. Vanaf hier gaan de dames van shoppen en wij gaan geocachen. 
 

De zon houdt zich vandaag wat afzijdig. Toch blijven de kleurrijke gebouwen aan de kustlijn een lust voor het oog.  Op de ‘foodmarket’ kopen we Andalusische druiven. Door een doolhof van kleine straatjes lopen we naar het centrum. In de etalages zien we de eerste kerstperikelen.

Uit een kruidenwinkeltje komen heerlijke pikante geuren, op de schalen in de etalage liggen bergjes specerijen. 

We treffen elkaar op een terras op een groot plein, er staat een grote gele M op de gevel. 

Een tussenstop bij een giga groot winkelcentrum met oa. de Primarkt brengt niet wat er van verwacht werd. Maar ook hier veel kerstperikelen.  Geen buit vandaag maar wel een leuke dag. 

Woensdag. Na een grote hoeveelheid groene paprika’s brengt Diego nu een pot met ingemaakte olijven. Hij is weg voor ik hem kan bedanken. 

We vereren de BigBazar in Barbate met een uitgebreid bezoek. Een roze tas, zakdoeken en hobbymateriaal nemen we mee naar huis. We bezoeken de Lidl waar we een met een kar vol boodschappen de winkel uitkomen.

Dan eerst maar eens lunchen thuis. Gebakken eieren met vers stokbrood. 
We kunnen na een miezerbuitje weer lekker buiten zitten. 

Een korte cursus  country line dance wordt aangeboden door onze prof. Astrid en Cor hebben de smaak gauw te pakken.

Een gifgroene bidsprinkhaan kijkt het schouwspel aan vanaf de ijzeren poort terwijl in de verte de roep van een steenuiltje klinkt. Alweer een dag voorbij.

@ Donderdag. De lieve vrouwenstem uit de TomTom leidt ons door een labyrint van eenrichtingsverkeer straatjes van het plaatsje Benalup. Bij elke afslag wordt het straatje smaller. Cor klapt de spiegels in, de huizen staan op luttele centimeters van de portieren. Astrid stapt op een kruising uit om te kijken of we de bocht kunnen maken, er is geen terug. Mijn maag draait, mijn hart klopt in mijn keel, ik wil mijn ogen sluiten maar durf niet, we kunnen niet terug  maar kunnen we wel verder? Astrid loopt voor de auto uit, wenkt dat we verder kunnen, roept als het bijna mis gaat. Na de laatste bocht wordt de weg breder, Astrid stapt weer in. We komen uit op de provinciale weg de A2228. Waarom de navigatie ons deze route voorschotelde is onbegrijpelijk, onverantwoordelijk. Als ik weer een beetje tot mezelf ben gekomen zijn we bijna bij onze eindbestemming van vandaag, Gibraltar.

We moeten wachten aan de rand van de startbaan tot het vliegtuig opgestegen is, dan kunnen we pas door. De rode telefooncel staat te wachten op de vele fotomomentjes. Op deze doordeweekse dag is er veel verkeer op de weg , de uitlaatgassen blijven hangen in de smalle straten. Voetgangers krioelen door de winkelstraat richting de rots en ontdekken dat de lift door omstandigheden is gesloten. Voor iets meer dan 40 euro per persoon bieden chauffeurs van kleine busjes zich aan voor een trip naar boven, entreebewijs voor diverse evenementen op de rots. Wij willen alleen naar de apenrots, dat kan maar dan wel voor dezelfde prijs.

We gooien het roer om tijdens een drankje in de biertuin, we gaan shoppen. Parfum, tabak en sieraden is goed aan te komen, leuke betaalbare shirtjes wat minder. Beeldjes van de koningin Elisabeth staan in een souvenirwinkeltje naast een dansende mister Bean met aan beide kanten natuurlijk allerlei aapjes. Er wordt aan ons niet veel verdiend.

@ Blackfriday, voor ons een zonnige dag zonder plannen. We hebben Diego gemist maar gelukkig heeft hij wel een kruiwagen haardhout voor ons neergezet. Cor appt hem een bedankje en wenst hem een fijn weekend.

Het hout wordt binnen gelegd een klusje voor Astrid en Cor. 
De zon heeft vandaag zijn kracht weer gevonden. Blote benen in de zon, ogen dicht, muziekje in de oortjes, heerlijk genieten na een dag sjouwen in Engeland. 
Na de lunch begint het toch te kriebelen en gaan we op stap. Even naar het strand, de surfers op de golven bekijken. Heerlijk even uitwaaien wandelend langs de vloedlijn, oppassend voor de opkomende vloed. 

Nog gauw even langs de Carrefour om cola voor de tik te kopen en de tik endan weer naar casa Sylvia. Nog even in de zon. De “meisjes” zijn als assistent roetveeg pieten ingehuurd door de goedheiligman en hebben de opdracht om wat rijmpjes mee terug naar Nederland te nemen. Ze moeten voor het eten dus nog even aan het werk.

Als na het eten de haard lekker brandt komen de kaarten op tafel.

@ Weekend, Nadat Cor heet heeft gedoucht gaat het iets beter met zijn rug maar hij loopt als een aangeschoten kievit. 

Sylvia plukt citrusfruit in de boomgaard en perst de sinaasappels en mandarijnen tot drie grote glazen vol sap. We kunnen in de zon ontbijten.   
We verruilen onze spijkerbroeken voor korte boeken, trekken de vesten uit en relaxen in de zon luisterend naar muziek. 
De dag vliegt om. Vakantie !

@Een slow start  op zondag, heerlijk in de zon, genietend van de tuin en een vers geperst sapje. 
 

We slenteren langs de kraampjes op het pad dat naar de vuurtoren van Travalgar loopt. Excentrieke geklede verkopers bieden handgemaakte sieraden aan.  Zilveren ringen met natuursteentjes trekken onze aandacht. De signorita duikt onder het kraampje, pakt daar een houten kistje en laat ons zien dat ze nog veel meer soorten en maten heeft, allemaal keurig verpakt in plastic zakjes. 
Voor 15 euro mag je een prachtig gestileerde zilveren ring met een kleine amethist mee naar huis nemen. Toch is het niet precies wat we zoeken. Gracias, gracias glimlachen we en we lopen weer verder.  

We lunchen in het broccoli bos tussen de Spanjaarden.  

Op de boulevard van Barbate is het gezellig druk. Op z'n zondags geklede dames met hoeden en mooie tassen flanerend op enkellaarsjes, gearmd met casual geklede mannen langs de vele terrasjes. Ook wij strijken neer in de zon om te genieten van een drankje. 

Cor neemt een weg door “de leegte” waar we even stoppen om wat foto’s te maken. De weg wordt alsmaar slechter, diepe gaten, laaghangende boomtakken over de weg raken ons met een  krassend geluid.

Thuis kunnen we nog even buiten zitten onder de mooie gemarmerde lucht maar al gauw wordt het te koud en gaan we toch maar naar binnen. 

Na het eten wordt er nog een kaartje gelegd, een borrel gedronken en een lekker chipje gegeten. De laatste avond voor de meisjes, morgen wordt alles weer anders.

@ maandag     Diego heeft een kruiwagen en twee kratten haardhout naast de veranda neergezet. Het wordt kouder met veel kans kans op regen. Maar vandaag schijnt de zon en blijft de lucht blauw. 
Lakens in de wasmachine en de donkerblauwe handdoeken op de grond in het washok, tassen pakken, de meiden maken zich klaar voor vertrek. 
Gebakken eieren en nog een laatste glas verse sinaasappelsap, nog een sigaretje en dan en route, richting Sevilla AirPort.  
Een knuffel, een dikke kus, nog even zwaaien en Astrid en Sylvia verdwijnen uit ons gezichtsveld als ze naar de douane controle lopen. Goede reis meiden, tot gauw.