Bankjes hoppen.

Zondag wandelen we, van het ene bankje naar het volgende bankje met als doel het haventje van Benidorm. We lopen door het centrum, door de winkelstraten waar het drukker is dan de week voor de kerst in de Kalverstraat. Voor een geocache-vraag lopen we door naar de haven maar we blijven even staan bij het gelegenheidskoor op de hoek van het park bij de fontein. Locals, Spaanse toeristen zingen onder begeleiding van een vrouwelijke dirigent Spaanse liederen. (Zie video)

Als we de vraag in de haven (in hoeveel minuten vaart de boot naar Calpe) hebben beantwoord met 60 en dit goed blijkt te zijn wandelen we, van bankje tot bankje, rustig weer naar ons hotel. Aan onze conditie moeten we nog heel wat doen.

Maandag willen we voor de volgende vraag naar Het balkon van de Middellandse Zee. Eén van de hoogtepunten van deze stad. Maar eerst hebben we nog een vraag bij de kerk die we eenvoudig kunnen beantwoorden.

We nemen de tijd om de kerk van binnen te bekijken en even een pauze te nemen in de koele donkere ruimten. Historie en religie ontmoeten elkaar.
We verlaten de kerk en lopen verder, drommen toeristen op het balkon, selfies nemend leunend tegen het mooie witte muurtje. Onze vraag moet beantwoord worden onderaan het balkon. Langzaam lopen we de trap af waar mannen hun geliefden fotograferen, vriendinnen met een selfiestick proberen een perfect plaatje te schieten of gewoon bejaarden die hand-in-hand de romantiek van het moment beleven. 
 

Beneden staat een zwoel windje, het uitzicht op de skyline van Beni.york is prachtig. Grote betonnen dozen in alle vormen en maten.  
De vraag is gauw beantwoord maar nu de trap weer op…..
Boven op het balkon rusten we uit in de zon onder het genot van traditionele Spaanse live muziek van een straatmuzikant. 

Dinsdag maken we de stadswandeling af met de laatste vraag in het park achter de fontein met de duiven. In de verte zien we de sporters maar zover komen wij niet. Onze conditie is nog lang niet toereikend voor deze club. Voorlopig lekker bankjes-hoppen en genieten van het mooie weer en het spektakel Benidorm.

Na de lunch gaan we nog even geocachen.
De schat zou moeten liggen in de buurt van NeguriGane. Een van de beroemdste torens vanwege zijn vormen en hoogte. Jaren lang was het het hoogste woongebouw in Spanje.

Hoogte: 145 m. Verdiepingen: 40,  stijl: brutalistisch. De basis is erg klein: 27 x 22 meter.
We hebben dit keer geen geluk en lopen verder via een leuk parkje richting strand waar we onderweg nog wel een geocache oppikken.

 Op de boulevard vinden we een leeg bankje met een rugleuning waar we uitrustend van een, voor ons te lange wandeling genieten van de prachtige zonsondergang. 

Als we ‘s avonds in de grote zaal even naar het optreden van de  countryzanger gaan kijken herkennen we “Caroline van de Plas” op de dansvloer. Wat heerlijk dat ze ook even kan ontspannen zonder alle Haagse sores. Als we goed kijken blijkt ze het toch niet te zijn. Jammer, ze had het vast echt leuk gevonden.

De woensdagmarkt vinden we aan de buitenrand van de stad. Eindelijk kunnen we langs de kraampjes slenteren. Bh’s een slips, tassen,vesten, hoesjes voor telefoons en heel veel zonnebrillen en horloges.

De opa’s en oma’s kijken,keuren en lopen weer verder. De kledingrekken met de prijsjes3 euro worden opdruk bezocht. Ik scoor hier een leuke blouse. Twee riemen mogen ook nog mee maar dan eerst even zitten op een terrasje met een bakkie koffie. Even op adem komen voor we via de boulevard terug lopen naar ons hotel.

Zomerswarm, heerlijk. Na het ontbijt zonnen op ons balkon op de zevende etage. We eten, drinken en slapen de dag door. Vakantie !‘s Avonds wandelen we door de stad waar niet veel te beleven valt.  

Vrijdag gaan we op zoek naar een geochache. Benidorm ligt onder een grijs wolkendek waar kleine regendruppels uitvallen. Met de jas aan lopen we in de richting van het park, vervolgens langs de stierenvechtersarena ( niet meer in gebruik hoor) richting het station. De wandeling is niet ver maar het hoogte verschil maakt het een pittige tippel. De bankjes zijn helaas nat, dus sukkelen we rustig door.

Pfffffff…….een trap met zo’n tachtig treden omhoog en dan zijn we er bijna.
De schat laat zich makkelijk vinden en nadat we het logrolletje getekend hebben lopen we langzaam weer naar het hotel.

Lekker lunchen en dan siësta. Zo komen we de dag wel weer door.