t Zal toch niet waar zijn !

Dag 3

Na het ontbijt lopen we naar het strand om te sporten. Het is overal al een drukte van belang. Bij de gymles is de meester al met zijn voorbereidingen begonnen. Hij zet een muziekje op waar de vroegkomers een dansje op doen.Om half elf stromen er drommen sporters het strand op en zoeken ze een plekje. Wij ook, we beginnen enthousiast. Maar na een uur is bij ons de fut er uit en haken we af. De termometer staat op 23 graden, heerlijk maar nog wel even wennen zo met het sporten. Even uitpuffen en dan een terrasje zoeken.  
Lunchen, siësta, het begint al te wennen.  
Tijd voor een geocache rondje in het Parc de L’Aiguera, met zijn amfitheaters  
Natuurlijk is er een vraag over de koperen buste van spanjes bekendste zanger.Morgen maken we het rondje misschien af, we zien wel.
Nog even langs de kringloop. Dat is nog best een eindje lopen, drie lange trappen op en dan een zijstraat in. Helaas is het niet de moeite waard geweest. De handelswaar is aardig aan de prijs en er is niets van onze gading bij. Langzaam lopen we terug naar onze hotel. 

Na het buffet kijken we even in de feestzaal waar een mooi jong koppel danskunsten vertoond in glitterpakken met franjes. Wij gaan eerst even bankhangen en rond tien uur na de artieste die seniorendisco gaat zingen.

Met tuitende oren verlaten we al gauw de zaal, het geluid staat zo giga luid dat het bijna pijn doet in je hoofd.

‘t Is ook mooi geweest voor vandaag.

Dag 4 en 5

Cor heeft slecht geslapen en haakt halverwege het ontbijt misselijk af. Ik vind hem slapend in bed als ik na het ontbijt boven op onze kamer kom.

We maken er een rustig dagje van. Even zonnen aan het zwembad, een hapje eten,en dan weer naar bed. Zou Cor wat opgelopen hebben met al die mensen om ons heen?

Dag 5 gaan we voor een simpel ontbijt. Ik ga heerlijk in de zon op het balkon zitten lezen. Cor kruipt in het net opgemaakt bed en valt gelijk weer in slaap.

 Zondag: onze lijven laten ons in de steek. Geen energie, hoesten, zweten. Wat het ook is, het heeft ons in zijn greep en de balen hier gigantisch van.  

Soms is het even iets minder maar dan komt het in volle sterkte terug.  
Soms gaat een van ons even eten maarde meeste maaltijden slaan we over.

Dinsdag zijn we er echt klaar mee.Dit is geen vakantie, we moeten op zoek aar een arts.
Gelukkig staat Benidorm bekend om zijn goede Nederlandse voorzieningen.

Woensdag hebben we een afspraak met een huisarts en we laten ons er met de taxi heen brengrn. Om een lang verhaal kort te maken:

Dokter J. constateerde een bacteriële longinfectie, hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door een verwaarloosde virusinfectie (als ik het allemaal goed begrepen heb)
Dat we dit beiden hebben is heel uitzonderlijk. 

We hebben diverse medicatie gekregen voor 7 dagen. paardenmiddelen, en hopen weer gauw op de been te zijn.