Mei 2024 Vlissingen in de regen

De lucht is grauw, de regen klettert al in dikke druppen tegen de voorruit van de de auto.   De warmte van de afgelopen dagen is verdwenen. De voorspellingen voorspellen niet veel goeds. Regen, buien en neerslag. We zijn op weg naar Vlissingen. 

Enthousiast hebben we vorige week, bij zomerse temperaturen , een appartement geboekt vlakbij het centrum en niet ver van het strand. We hebben gisteren de tassen gepakt, de fietsen in de auto geladen en zijn vanmorgen rond tien uur vertrokken.  

De lucht is wat lichter geworden en er trekt een lichte bui over. We verlaten de snelweg voor een wandeling bij Fort Altena, een fort aan de Uppelse Dijk in Werkendam. Het fort is het oudste fort in de Noord Hollandse Waterline.  
Door het net gemaaide natte gras banjeren we met opgezette kragen over de paden. Langs het pad bloeit het fluitekruid weelderig. Nat tot op mijn sokken maar blij om even de benen te hebben gestrekt plof ik op de bijrijdersstoel van onze Mazda. Cor moppert op het weer.
Het begint harder te regenen en we zijn blij dat we een dak boven ons hoofd hebben. ‘t Ja, als je geen risico’s wil nemen moet je thuis blijven.  

We rijden over binnendoor wegjes, over dijkjes, langs molens op zoek naar goed verstopte schatten. We vinden er enkele maar besluiten al gauw dat het in deze regenzone niet echt leuk is. We rijden verder.
Rond half vier parkeren we de auto naast het gemeentehuis van Vlissingen. De Petruskerk, waarin ons appartement is gesitueerd,is op loopafstand.  
Maar we kunnen pas om vier inchecken.
Gelukkig is de regen even gestopt en de wind is iets gaan liggen.
We maken een korte wandeling, zoeken een geocache onder een metalen trap, zoeken er een bij de watertoren en wandelen terug naar de auto.  

We gooien de tassen op onze rug en lopen naar de entree van de kerk.
Ons woonkamer van ons appartement heeft uitzicht op een klein straatje.. De open keuken heeft alles wat we nodig hebben en de badkamer is ruim en luxueus met een inloopdouche en een ligbad. De slaapkamer is klein maar chique.

We lassen even een pauze in en na ruim een uur vertrekken we te voet richting het centrum. We combineren een paar thema stadswandelingen. Hofjes, gevelstenen, rijksmonumenten en struikelstenen. De makers van deze wandelingen laten ons de verborgen pareltjes van de stad zien.

De dichter van het park, de gouden nagel(bellamypark), het Cornelia Quackshofje en natuurlijk de ons bekende struikelstenen.
Na zes kilometer krijgen we trek en lopen  een friethuis binnen voor de lekkere snack. Het is mooi geweest voor vandaag. We zoeken de Petruskerk weer op en maken er verder een rustige avond van.