Rhodos, zondag tm zaterdag

@ Zondag maken we een korte wandeling in het achterland om een geo.schat te zoeken op een ‘griezelige plek’. Een leuke wandeling door niet toeristische straatjes en een stuk verwaarloosd bos brengt ons naar de griezelig plek. Een oud bouwval, met bekladde muren en allerlei viezigheid op de vloer. Inderdaad een griezelige plek. Gelukkig vindt Cor de goed verstopte schat al snel. 

 @ Een korte wandeling, op maandag, langs de zee brengt ons bij de caches die we eerder niet vonden. Nu hebben we meer geluk. Op een bankje in de schaduw bekijken de de badgasten. Ik waag het om over de kiezels de zee in te lopen. Het water is heerlijk.

‘s Avonds gaan we naar een optreden in ons hotel van een lokaal duo. Onder het genot van een drankje luisteren we naar een dame die viool speelt en een keyboardspeler. We houden het al gauw voor gezien.
Maar als de dame begint te zingen besluiten we nog even te blijven zitten. Voor een bijna lege zaal zingt de dame allerlei genres. Het optreden eindigd met prachtige Griekse nummers. Het was een leuke avond.

@ Voor dinsdag hebben een een bezoek gepland naar het plaatsje Kremasti. 
 

We gaan op zoek naar de ruïnes van een middeleeuws kasteel (Fort van Sint-Johannes). In het stadje zien we weinig tot geen toeristen, wel zien we oude vervallen panden en slechte wegen en veel zwerfvuil. Een klein steegje voert ons naar een uitgesleten trap van vijftig treden die ons omhoog leidt naast de restanten van het fort.
Hier geen toeristen, geen informatie, alleen historische restanten. De zoveelste stapel oude stenen dus volgens cor.

Wat een prachtig uitzicht op de Middellandse Zee / Egeïsche Zee en de Turkse bergen.  
Cor ziet een heel apart gebouw achter het fort. Het blijkt een traditioneel Rhodos huis te zijn.  
We gaan terug, dertig graden in de zon breekt ons nu op.
Nog even bij de kerk kijken en dan een terrasje pakken.

De kerk, Grieks orthodox, is een wit gebouw met vele hoeken en een koepel in het midden.
Niet te vergelijken met de toch al rijkelijk versierde rooms-katholieke kerken. Als we gewend zijn aan het gefilterde licht door de smalle hoge glas in loodramen weten we niet wat we zien. Een prachtig gedecoreerd interieur. Deze kerk, de Panagia Katholiki,  blijkt een van de grootste en mooiste kerken te zijn op Rhodos.
We vinden een tafeltje op een terras bij een supermarkt. Er zitten alleen locals. Voor minder dan drie euro hebben we een sinas en een cola.  
We lopen weer terug richting ons appartement. Bij ons bankje op het strand, in de schaduw maken we een stop. We gaan even zwemmen.  
De stenen vormen een nare barrière maar het water is heerlijk, zeker na zo’n wandeling. Met moeite kruipen we het water uit over de keien.
Morgen gaan  we waterschoentjes kopen.

@ Woensdagochtend hebben we waterschoentjes gekocht en natuurlijk gelijk uitgeprobeerd.  
Het strand, gevormd door keien zo groot als eieren, is nu een stuk makkelijker te belopen. Voorzichtig, ons evenwicht bewarende, lopen we de zee in. Het water is heerlijk. Op de zelfde voorzichtige manier als we de zee inliepen lopen we er weer uit. Op het strand blijven we een poosje staan om op te drogen. We zijn blij met de schoentjes.

@ Op donderdag  nemen de bus naar Rhodos-stad. We gaan een stadswandeling maken die in het boekje van de reisorganisatie wordt aanbevolen. Niet-toeristische steegjes, straatje en pleintjes met doorkijkjes, uitzichtpunten en historische kerkjes en heel veel katten. Geweldig, ondanks de dertig graden. We lassen natuurlijk wel wat rustpunten in op bankjes in de schaduw.

We hebben genoten van deze prachtige wandeling.
We vullen hem aan met een wandelingetje naar de Kolossus van Rhodos aan de mond van de haven. Een hert en hinde sieren deze historische zuilen.

Nog even genieten van een ijsje  op het terras van de Mac Donald. Met een kleine tien kilometer op de teller zoeken we het busstation en nemen dit keer lijn 13 terug naar ‘huis’.

@ Op vrijdag waait het behoorlijk. De golven zijn wat hoger dan begin van de week. Maar met onze schoentjes geeft dat geen probleem. Het is heerlijk om te spelen met de zee, het zoute water dat nog lekker is van temperatuur. Nog even een stukje lezen in de schaduw van een olijfboom bij het zwembad.  Genieten dus.

@ Zaterdag doen we de vrijdag nog eens dunnetjes over. Maar dan zonder wind en met appeltaart.