Er gaat niets boven Groningen.

“Luister eens, wat hoor je” we staan bij een paaltje, op een smal fietspad, tussen de graanvelden.” Ik hoor niets, wat hoor je dan?” Cor kijkt me verbaasd aan. 
“ Ik hoor ook helemaal niets, mooi hè”  ik kijk over de velden richting de slapende dijk van de Reiderwolderpolder, terwijl  Cor het minuscuul kleine boekje oprolt die hij net getekend heeft  en  weer terug frommelt in het kokertje, om deze weer terug te leggen op de plek waar we hem zojuist gevonden hebben.

Onze hobby geocachen laat ons vandaag weer prachtige plekken zien.  Velden met wilde bloemen om de bijen te plezieren, grote akkers met Rogge, gerst en tarwe maar ook velden met aardappels en niet te vergeten suikerbieten. We zijn alleen in het weidse landschap, Cor en ik. De rust, het oneindige zicht, de typisch Nederlandse wolken lucht en het waterige zonnetje dat heel langzaam terrein wint. En natuurlijk de wind, waait het hier altijd?

In Uitwierden wandelen we een rondje om de kerk. De tijd heeft hier stil gestaan. We bezoeken de eenvoudige kerk en lopen langs de karakteristieke huizen met de nette voortuintjes. In de vaart ligt een oud schuit. 

Een stadswandeling door Appingedam hoort er natuurlijk ook bij. De hangende keukens boven de grachten. De bruggen prachtig opgefleurd met fel rode geraniums. Hé…er is hier een straat naar Cor vernoemd, alleen jammer dat ze het niet goed geschreven hebben.

Onze hobby laat ons hier weer struikelstenen zien, aangevuld met een gedeelte van het Joodse kerkhof. We sluiten de wandeling af met een kijkje in de plaatselijk tweedehandswinkel, de zogenaamde kringloop.

Ja, ja…een paar dagen in een leuk hotel aan de haven van Delfzijl.

Natuurlijk maken we ook een fietstocht langs het water. Ook dit is genieten.

De rust, het weidse zicht, de wind door je haren, de golven…..

Inderdaad, er gaat niets boven Groningen.