Snorkelen op het droge

Gisteren de eerste stapjes weer naar buiten gemaakt, even bij het zwembad in de zon zitten. De vele beterschap wensen blijken geholpen te hebben. Dank hiervoor. De middagwandeling naar de supermarkt viel me wel zwaar en ik was blij dat ik weer thuis was. 

Na een goede nachtrust gaat het nog weer beter en we hebben besloten dat we er op uit te gaan en gewoon maar te zien “waar het schip strandt.”

Als eerst stopt de bus van lijn 1. Cor informeert bij de chauffeur of deze bus ook stopt bij het busstation in Albufeira. De vriendelijke dame bevestigt dit en Cor koopt twee kaartjes. Het is een hele andere route naar het centrum, hier zijn we nog niet geweest. Sightseeing Albufeira. Cor pakt toch even Googlemaps om te kijken waar we nu eigenlijk heen gaan. Maar voor hij het heeft gevonden zie ik in de verte een busstation.Maar niet het busstation wat wij in gedachten hadden.

Een groot station met van allerlei bussen, nationaal, plaatselijke en particuliere.
Het is de laatste halte dus stappen we uit. Lijn drie moeten we hebben volgens de chauffeur van lijn 1. We gaan op een bankje zitten wachten. De chauffeur van lijn drie verteld dat we lijn 10 moeten hebben. Uiteindelijk hobbelen we met lijn vier naar het busstation in het centrum.

De zon schijnt als we op een bankje onze lunch weg kauwen.  
“Wat gaan we doen”
We gaan geocachen in het park net buiten het centrum. Er staan veel bankjes waar ik even kan uitblazen, al voel ik me verder goed.
De weg naar het park loopt naar beneden. We komen bij een viaduct.

Een oude vissersboot en is, met zijn eigenaar op de muur geschilderd. Aan de overkant een doorleefde kop van een andere visserman uit de Algarve. Wat prachtig gemaakt. Dit is voor mij als hobbyschilder echt fascinerend. 

Maar dan:

Een overweldigende muurschildering brengt ons onder water, snorkelen, je voelt het zoute water om je heen. Vissen, haaien, dolfijnen en schildpadden .. geweldig. (zie video)

In het park is van alles te doen. Speeltoestellen, zelfs gewichten om te heffen. Wij houden het bij wandelen, dat is voor mij echt genoeg. 

Na een kleine serie schatten, het bijkomen op dertien mooie bankjes in de zon, lopen we langzaam terug. Nog eenmaal door het viaduct. 

Met  vijf wandel-kilometers op de teller, nemen we de goede bus naar huis.

Onze hobby heeft ons weer prachtige plekjes laten zien waar je als normale toerist niet komt.