Verhuizing La Cala de Mijas  - Benalmadena

11.12.2021

We laten de sleutel in het opgeruimde appartement achter op de blauwe aardewerk fruitschaal en rijden met een volgeladen auto voor de laatste keer langs Butibamba om zo La Cala de Mijas achter ons te laten.

We komen al gauw in de buurt van Benalmadena. We herkennen diverse punten van een vakantie van jaren geleden. De kudde olifanten op de rotonde voor de dierentuin de verwijzingsborden naar pretpark Tivoli en natuurlijk het gezellige haventje. We zijn aan de vroege kant en besluiten een wandeling langs de haven te maken. 

Een groot bord, aan het begin van een grote bijna lege parkeerplaats,  geeft aan dat je voor een euro een plekje mag zoeken. De parkeerwachter komt er al aan lopen als Cor de auto langzaam de parkeerplaats op stuurt.  
De parkeerwachter wijst Cor een plekje aan achter een grote bus. Volvertrouwen stuurt Cor naar het plekje…ho..nee, nee dat kan natuurlijk nooit. Op het plekje straat een scooter. De overgebleven ruimte is natuurlijk niet genoeg voor onze auto. Denkt de parkeerwachter soms dat onze auto een Dinky Toy auto is? Misschien wel in verhouding met alle luxe bolides van de eigenaren van de onbetaalbare jachten uit deze haven.  
Ik schud nee….en  Cor haalt zijn schouders op en lacht naar de parkeerwachter. We krijgen een ander plekje toegewezen en betalen lachend de euro.

Cor krijgt een appje van de verhuurder van het nieuwe appartement  ‘De schoonmaakploeg is nog niet klaar, wanneer we willen inchecken?’ 
Na wat heen en weer geapp kunnen we over een kwartier de sleutels komen halen en de appartement bekijken. Het is dan nog niet helemaal klaar maar dan is de sleuteloverdracht wel alvast afgehandeld. 

Het is een groot complex dat bestaat uit meerdere gebouwen en zwembaden. 
Bij de poort bellen we aan en vertelt Cor dat we een afspraak hebben. Het hek schuift open en we rijden het terrein op.  
In het hoofdgebouw is een grote receptie in een ruim opgezette hal. 
Onze contactpersoon zit in een achteraf kantoortje en na wat administratieve rondslomp gaat hij ons voor naar appartement 618 op de zesde verdieping. 
Na alle voorafgaande ontwikkelingen vind ik het best spannend. Hoe zal het er uitzien? 
Zouden de deurtjes van de keukenkastjes nog los hangen en de vloer nog zo smerig zijn, de schuifdeuren van het terras gebroken en vastgehouden door plakband?  En de sloten, zouden ze nu werken en hoe zou het met afgebrokkelde beton op het immens grote het terras staan? 
We lopen achter de jonge man aan door de smalle gangen waar de deuren van de voordeuren van de vele appartementen op uitkomen.  
Achter in de gang blijft hij staan bij nummer 618. er klinken vrouwenstemmen achter de deur. Klop.klop, klop..een van de schoonmaaksters doet de deur open. We mogen even binnen kijken. 

Het is warm binnen. Het mondkapje doet daar geen goed aan. Met vijf personen is ook wel een beetje veel in het kleine appartement. Ik kijk om me heen… het is licht, de meubels zijn wit geschilderd en de tegels op de vloer zijn crème. Door de net gewassen schuifdeuren en ramen komt het zonlicht naar binnen. De schuifdeuren en ramen zijn helemaal nieuw. De keuken is klein en een kastdeurtje klemt. In een van de doorzichtig kunststoffen wand van de douchecel zit een grote barst die met transparante tape op zijn plaats gehouden wordt. Tijdelijke reparatie!  
Van de slaapkamer kan ik niet veel zien. Er staat een matras tegen de muur en de dames zijn er bezig.  
Cor staat buiten op het terras met een grote glimlach naar mij te kijken.’ Hoe vinden we het terras?’  
Geweldig…zon, groot, ligbedden en een tafel met vier stoelen...

En een uitzicht …..zo mooi.

Als de schoonmaakploeg klaar is na een uur komen we terug. We slepen de spullen uit de auto naar ons nieuwe verblijf en ploffen op de ligbanken in de zon op het terras. Even genieten van de rust en van het ruime zicht. Het beton brokkeld niet af maar zo her en der zit er wel een scheur. Niets verontrustends volgens ons. 

De witte tegelvloer binnen lijkt schoon en in de slaapkamer staat een keurig opgemaakt 2persoonbed en een eenpersoons. Internet gaf aan 2 eenpersoonbedden, dus 2 persoons is nieuw. Er is een ladekast met daarop een 2e televie. In de mini keuken staat een nieuw oventje, helaas is het snoer niet lang genoeg om de stekker in een stopcontact te steken. Later vinden we een verlengsnoer, dus dat komt ook goed. Er zijn twee elektrische kookpitten en een koekenpan en nog wat aanvullend keukengerei. Een keukendeurtje sluit niet zo best maar we gaan ons er vast mee redden.