Benidorm

De eerste keer dat ik in Benidorm op vakantie was zal zo’n vijftig jaar geleden geweest zijn. Pap en mam hadden in een van de hoogste gebouwen een appartement uitgekozen op de elfde verdieping. We hadden een prachtig uitzicht, de zee met de pauwenrots en de bergen, waarbij het leek of er een stuk uit een berg was gehakt. 

Benidorm was in latere jaren een regelmatig terugkerende vakantiebestemming  van de vakanties met mijn moeder. Ik heb daar ontzettende leuke herinneringen aan. Strand, zee, een cappuccino en wijntje en lekker wandelen en natuurlijk shoppen

Vandaag gaan Cor en ik, voor de derde keer samen naar Benidorm. 

We zoeken een gratis parkeerplek net buiten de stad om van daaruit verder te gaan met de fiets.

Het Manhattan van de Costa Blanca is echt niet overdreven. Het badplaatsje van vijftig jaar geleden heeft zicht ontwikkeld tot een volwassen toeristenindustrie. Groot, protserig en mooi van lelijkheid.  Architectonische hoogstandjes en alle soorten en maten. 

We parkeren langs een grote weg vlakbij de boulevard. Even later fietsen we de helling af naar de boulevard. En daar staan we….midden in het feestgedruis. We rijden richting het centrum en stoppen in een park bij de fontein waar de vele witte duiven door een oudere dame  worden gevoerd. Een plek vol herinneringen

.

We fietsen verder over het fietspad langs de boulevard. De zon heeft al behoorlijk wat kracht, er zitten veel mensen schaars gekleed op de terrassen.

We fietsen een gps tocht met verschillende bezienswaardigheden.

“We moeten terug” zegt Cor op eens.
“hoezo dan?”  Vraag ik verbaasd.   
Cor wijst naar boven waar zware zwarte wolken dreigend samen klonteren.  We draaien de fietsen en zoeken de weg terug naar de auto.  

Komende weken komen we hier nog wel weer terug. Onze logés zullen Benidorm ook wel heel leuk vinden en wij zijn er nog lang niet uitgekeken