6e etappe Guadalajara - Cordoba

Guadalajara -Cordoba

Gisteren, 27 10, zagen we vanuit ons hotelkamerraam de zon opkomen over de daken van Guadalajara. Douchen, alles weer inpakken en in de auto laden om bijtijds te vertrekken uit Guadalajara richting cordoba met een paar historische tussenstops. De zon had zich teruggetrokken en er hing een dik mistgordijn over Guadalajara. Voorzichtig de weg zoeken in een drukke stad met veelgehaaste mensen is een hele kunst. De verwachte prairies konden we niet zien aangezien ons uitzicht zeer beperkt was. 

“Wil je echt kijken bij de molens van Don Quichotte? En zal niet veel te zien zijn” Ja,ja…dat wil ik toch wel graag. Het zal nu wel iets mysterieus hebben zo in de mist. 

We namen, de van te voren opgezochte, afslag en na een kleine zoektocht konden we door de mist de vage contouren van de windmolens van Don Quichotte herkennen.  De foto’s zijn anders dan anders maar voor mij daardoor niet minder. De verwarde Romanheld vocht hier tegen de molen omdat hij dacht dat het een vijand was. De volgende dag waren de vijanden veranderd in molens. Vanuit de mist rijst ook een kasteel op, zou dit iets met het verhaal te maken hebben?

We gaan terug naar de snelweg op zoek naar de afslag die ons naar het dorpje brengt waar onze held problemen krijgt met de waard van het etablissement.

Het dorp is gauw gevonden maar de historische kroeg kunnen we niet vinden. Wel een bakkertje met een klein assortiment brood, waar ik er een van meeneem voor de lunch.

We zoeken de snelweg weer op en rijden door de optrekkende mist door de uitgestrekte landerijen. We zien door de laaghangende wolken druivenstokken, schouder aan schouder, netjes op rij, op uitgestrekte vlakten, in vage pastel kleuren.

En dan komen de olijfgaarden. De mist komt nu alleen nog in flarden voorbij. De zon doet zijn best om door te breken. Waar we nu ook kijken zien we olijfbomen. Soms als chaoten rommelig in de boomgaard maar meestal als soldaatjes dapper op een rij. “Zouden ze die olijven met de hand oogsten?” We weten het niet. Vanavond maar even opzoeken op internet.

We komen weer in de heuvels en zien de snelweg voor ons uit lopen. 

Bij de lunchstop staat de thermometer op 24 graden. Warm…zomer…dit is wat we willen. Palmen en de cactussen.

We hebben een chique hotel waar we blijven tot zaterdag. Het ligt buiten het centrum maar met buslijn 10, waarvan op tien minuten lopen de bushalte ligt, ben je met een kleine twintig minuten in het centrum. 

We nemen deze eerste avond een kijkje hoe het werkt en gaan een hapje eten in de stad